(log entry – 22/12/2024)
Liefste wakaffie guinea pig, eerst en vooral dankjewel dat je nog steeds proefkonijn wilt zijn.
Even herhalen, in 2019 kocht ik een aantal koffieplanten met de bedoeling koffie te kweken buiten de tropische gordel, in het hoge Noorden, een plek waar een koffieplant van nature niet groeit.
Na 4 jaar onder gecontroleerde omstandigheden (water, temperatuur en licht) te vertoeven in het koffiehuis kon ik een 1ste keer oogsten, een bescheiden 30 bonen van 1 plant, het bewijs dat het mogelijk is.
Tijdens deze periode kocht ik een kleine koffiebrander (250 gram) om het branden van koffie bonen onder de knie te krijgen.
Na de 1ste oogst contacteerde ik een aantal serre kwekers uit de streek om te kijken of het mogelijk is de productie op te drijven.
De energiecrisis zal haar aandeel gehad hebben in de prijs maar berekeningen maakten al snel duidelijk dat het wel heel dure koffie zou worden, 1.5M euro aan energie voor een oogst van 800kg groene koffie (640 kg gebrande koffie).
550€ voor 250 gram koffie, 0 klanten.
Existentiële crisis in mijn hoofd, wat nu met WAKAFFIE?
Gezien warmte de duurste component is groeit het idee om deze ‘gratis’ te gebruiken bij familie, vrienden, kennissen en klanten(?) door een groeikast te ontwikkelen.
Deze bestaat uit 3 componenten: de koffieplant, de groeikast + licht (wit of roze groeilicht) en de Wakagotchi, een consumer device die de ideale omstandigheden van de plant in het oog houden en een signaal geven wanneer actie vereist is.
Het consumer device heeft de vorm van een boon, 3D geprint. Want ze kan enkel bij een koffieplant gebruikt worden.
De groeikast idem dito met de extra focus dat het een meubel is dat mensen in de woonkamer willen zetten.
8 Wakagotchis monitoren hier nu de planten, dit vele uren solderen en 1 soldeerbout later.
De ontwikkelingen zetten we verder in de hoop – op een dag – lokaal gekweekte koffie te kunnen drinken.
Koffie gekweekt in het hoge Noorden 😉
gr
j
